Tweede leven voor gebruikte bouwmaterialen
Bij Woonmeij werken we zo duurzaam mogelijk. Bij renovatie zijn we steeds meer circulair bezig. Neem nou onze samenwerking met Gebruiktebouwmaterialen.com, een onderdeel van sloopbedrijf Van Liempd in Sint-Oedenrode. “Bruikbare kozijnen, deuren, bakstenen en wastafels uit gerenoveerde woningen; het zou toch zonde zijn als we die zomaar weggooien?”
Minder afval, minder CO2-uitstoot
“Onze woningen moeten van het aardgas af”, begint Dirk Brands van Woonmeij. “Bij renovatie komen er materialen uit de woning - denk aan isolatiemateriaal, glas, oude hardhouten deuren, kozijnen, sanitair, cv-ketels en balkonhekken. Als die nog goed zijn, willen we deze het liefst hergebruiken. Om dit vorm te geven en goed te organiseren, werken we samen met Gebruiktebouwmaterialen.com. Zo verkleinen we de afvalberg.”
Barthel van Dinther van Gebruiktebouwmaterialen.com vult aan. “Klopt! Het afval dat ontstaat in het vastgoedproces zetten wij om in waarde. Enerzijds in euro’s, maar belangrijker is de besparing in CO2 die we hiermee realiseren. De waarde voor moeder natuur. Elk product bestaat uit grondstoffen. En elke keer dat we iets repareren of hergebruiken, hoeven we die grondstoffen niet uit de aarde te halen.”
Hoe het werkt
"Gaat Woonmeij renoveren of verduurzamen? Dan inventariseren we de woningen samen met Woonmeij en de eventuele aannemer”, legt Barthel uit. “Welke materialen kunnen nog een tweede leven krijgen? Zie ons als de bol.com van de gebruikte bouwmaterialen. Wij verkopen gebruikte maar nog goede producten uit naam van Woonmeij door aan particuliere klanten en diverse woningcorporaties. Het kan dus zomaar zijn dat iets van Brabant Wonen in Den Bosch in Schijndel weer wordt toegepast. Het belangrijkst is niet wáár, maar dát een product wordt hergebruikt.”
Alle beetjes helpen
"Onze onderhoudsdienst was al circulair bezig, bijvoorbeeld toiletpotten lieten we al reinigen”, vertelt Dirk. “Bij grote projecten deden we dat echter nog niet. Dit is de eerste stap op grote schaal. Een makkelijke stap met veel impact, als je ’t mij vraagt. Dankzij deze samenwerking en de tools die we nu gebruiken, kunnen we de duizenden kilo’s CO2-besparingen inzichtelijk maken. Met één kilo CO2 kun je acht kilometer in een benzineauto rijden!”
“Woonmeij krijgt van ons een eigen materialenbank”, gaat Barthel verder. “Hebben ze bijvoorbeeld 36 kranen nodig, dan loggen ze in. Vervolgens zien ze dat er nog 24 van henzelf liggen en 26 van andere partners. Alleen als er niet genoeg ligt, kopen ze nieuwe.” Dirk hoopt dat er in de toekomst ook bij reparatie en mutatie gebruik gemaakt gaat worden van de voorraad gebruikte materialen. Stel iemand vertrekt uit een woning en de wastafel blijkt te lekken. Dan kunnen we er een goede, gebruikte wastafel in zetten.”
Weg met de wegwerpcultuur
Als het aan Barthel ligt, kijken we met z’n allen kritisch naar het woordje nieuw. “Koop je een tweedehands auto, dan vertellen we iedereen dat we een nieuwe auto hebben. Hetzelfde geldt voor een mobiele telefoon. We vinden het heel normaal om een refurbished exemplaar te kopen. Helaas vinden sommige mensen het nog raar als het om sanitair gaat. Zeg nou zelf, denk je in een hotel na over het aantal mensen dat vóór jou op dezelfde toiletpot zat?”
Ook zoiets zijn wastafels. “Neem je een woning over van iemand, dan accepteer je elke wastafel. Gaat die wastafel na een maand kapot, dan zou je opeens geen gebruikte willen. Terwijl het misschien niet het model van 2024 is, maar hij gewoon wit is, de juiste maat heeft en chemisch gereinigd is. Het is een kwestie van mindset. Het kost wat tijd, maar samen krijgen we die beweging eerder voor elkaar dan alleen!
| Wat is circulariteit? Circulariteit gaat verder dan recycling of duurzaamheid. In een circulaire wereld bestaat geen afval. Afval wordt namelijk gezien als grondstof voor nieuwe producten. Kijk je naar Woonmeij, dan geldt dat grondstoffen, onderdelen en producten na hun levensduur opnieuw worden ingezet. Zo hoeven we geen nieuwe natuurlijke bronnen aan te boren en verkleinen we onze CO2-uitstoot. |
Dit artikel is eerder gepubliceerd in het Meij Magazine
